De I Tjing (I Ching), ook wel bekend als het "Boek der Veranderingen," is een oud Chinees divinatie-tekst die zijn oorsprong vindt in de Chinese cultuur. Het wordt beschouwd als een van de oudste en belangrijkste klassieke teksten in de Chinese literatuur en filosofie. De I Tjing werd voor het eerst samengesteld in het vroege Chinese bronzen tijdperk, meer dan 3000 jaar geleden.
Het basisconcept van de I Tjing (I Ching) is gebaseerd op het idee van verandering en de dualiteit van yin en yang, waarbij yin staat voor het vrouwelijke, donkere, passieve en yang voor het mannelijke, heldere en actieve. Deze dualiteit vormt de basis voor de zesentwintig hexagrammen (een reeks van zes horizontale lijnen) die in de I Tjing worden gebruikt.
Het raadplegen van de I Tjing wordt vaak gebruikt als een vorm van orakel- of waarzeggerijpraktijk. Traditioneel worden munten of yarrowstokjes gegooid om willekeurig een hexagram te verkrijgen. De verkregen hexagrammen worden dan geïnterpreteerd met behulp van commentaren uit de I Tjing en andere toegevoegde teksten. Hoe dit volledig in zijn werk gaat, leg ik uit in mijn blogpost 'Hoe werkt de I Tjing?'
Naast het gebruik als orakel, heeft de I Tjing ook een diepgaande invloed gehad op de Chinese filosofie, waaronder het taoïsme en het confucianisme. Het wordt beschouwd als een rijke bron van wijsheid en bevat inzichten over menselijk gedrag, ethiek, kosmologie en het proces van verandering.
Tegenwoordig blijft de I Tjing relevant en wordt het nog steeds bestudeerd en geraadpleegd door mensen over de hele wereld, zowel als een orakel als een bron van filosofische kennis. Het heeft zijn plaats verdiend als een waardevol cultureel erfgoed dat de menselijke zoektocht naar inzicht en begrip van het universum weerspiegelt.
